Verse:
Bazen kurar dünlerin ölüme
Gelen acıları yenmeyi denesen
Kaçak hayatın vadesi bin eser
Allahım artık sesimi duy nolur

Beni gör nolur
Yolun sonu sensen bilirim o yol doğru
Nolur yarım aklımı koru
Kaybediyorum bildiğim tek yolu

Salına salına giden cigara dumanı gibi
Çatık bakışların vakur duran sahnesi, bahanesi
Çok görür gülmeyi azın hanesi
Yoksul zenginin emanetiyse

Sen sivri dur bilen
Ve sirke ol en keskininden
Varsın deli divane desinler
Daha beni ben bile tanımazken

Belki bitirir onca senenin tek bir mermi kahrını
Hep salakta takılmaz ki cesaretimin savcısı
Adımlarımı yavaşlatır yazarım elbet birkaç satır
Sonra kaybolur giderim geride bu şarkılar kalır

Soğuk değildir bu şehrin sokakları kalbimden
Hangi sevgi gerçek tabut bile şans dilerken
Öyle güzel gülüyodun ki kefen dikerken bana
Susup kaldım diye gölgeler küstü aydınlığa..